Mehmet Akif Ersoy şu mısraları yazarken, mübalağa mı etti sandınız?
Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer;
O ne müdhiş tipidir: Savrulur enkaaz-ı beşer...
Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak,
Boşanır sırtlara, vâdîlere, sağnak sağnak.
Çanakkale Savaşından kalma bir fotoğraf... İçimiz sızlayarak şahit oluyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder